Evren içinde galaksilerin arasında mesafeler uzak olsada, buluşan yürekler seven yürekler uzak olmasın yeter ki…
Nedense birkaç haftadır hem garip rüyalar içindeyim hem de içimde acayip derece duygusal yoğunluk had safhada….
Biliyorum uzun zamandır hiç duygusal düşünceleri bünyeme sokmuyorum, çünkü senelerdir kendimi ve beynimi işe verdiğim gibi, mecburen hüznü kafamdan silmem gerekiyor.
Ama ne kadar da uğraşırsanız uğraşın o sizi bulur ve o derin perde elbet ki gözünüzü kör eder, kaçmak mümkün değildir kesinlikle… Çaresi yok acılarla mutlaka baş başa kalırsın…
İllaki birinin olması gerekmiyor duyguların düşüncelerin geçmişin gözlerinin önünden film şeritti gibi geçiyor…
Hayır kesinlikle ölüm değil kara kara düşünmeyin bu sizin yaşam döngünüz net olmayan görüntü hatırladığın şekilde mutlaka geliyor...
Evet kesinlikle katılıyorum hayat çok ama çok acımasız İnsanlar çevre her şey ne kadar zor olursa olsun bir amaç olmalı savaşmak gerekiyor farkındayım…
Ama ne için? ve neden? Bazen ne kadar kızarsam kızayım ne kadar dertlenirsem dertleneyim, boş geliyor daha doğrusu umarsızca.
Çünkü ne yaparsam yap sen asla sen gibi olmuyor….
Evet yine tuhaf cümleler bilmece gibi sözlerle sizi dumura uğratmış oldum…
Karanlıklar içinde kalanlar nede olsa çok ama çok nadir kişilikler kolay kolay çözülmediği gibi içinde olan derin fırtınaları asla bilemezsiniz…
Aynı zamanda ne kadar çok sevdiğini asla tahmin bile edemezsiniz…
Arkasından konuşmanız fark etmediği gibi gözünün içine bakarak asla konuşamazsınız…
Bunları yazmamda zaten, bu garip bir o kadar tuhaf ilham değil….
İçimde olan duygu patlamasını kaleme dökme isteği, Uzun zamandır şarkı sözü yazamamak şiir yazamamak karmaşık duygular ve tabi doğal olarak herkesin dertleri ruhsal gelgit içinde boğulmamak için çabalıyorum…
Bu hafta aşırı derecede aktif tempoda çalışmak ve tabi bu olayların bir araya toplanması, Her bir olayı tane tane yazarsam zaten kitap olur o yüzden şimdilik bu kadar….
0 Comments