Bir zamanlar, eski bir sokakta, taş döşeli yollarda yürürken, gözlerim gökyüzüne kayardı. O sokakta anılarım vardı; gülüşler, hüzünler, umutlar ve hayal kırıklıkları. Her adım, geçmişin izlerini taşıyordu.
O eski evler, ahşap kapıları ve çiçeklerle süslü pencereleriyle beni içlerine çekiyordu. Her bir pencere, bir hikayenin başlangıcıydı. Kim bilir, belki de o pencerelerden birinde bir aşk doğmuştu. Belki de bir çocuk, hayatının ilk adımlarını o sokakta atmıştı.
Ve sonra zaman geçti. O sokak, modern binalarla değişti. Taş döşeli yollar asfaltla kaplandı. Eski evler yıkıldı, yerlerine yeni apartmanlar dikildi. Ama hala o sokakta bir parça geçmiş vardı. Belki de o eski ağaçlar, hala o sokakta hüzünlü bir şarkı söylüyordu.
Günümüzde, o sokakta yürüdüğümde, gözlerim hala gökyüzüne kayıyor. Ama artık o sokakta başka anılarım var. Yeni gülüşler, yeni hüzünler, yeni umutlar ve yeni hayal kırıklıkları. Her adım, geleceğin izlerini taşıyor.
Belki de hayat, hep böyle devam eder. Geçmişten günümüze, duygusal bir yolculuk. Her an, yeni bir hikaye yazıyoruz. Ve belki de o eski sokak, sonsuz bir döngünün içinde, hep var olacak.
0 Comments